Portret nieznanej kobiety. 21 tomów trwała przygoda Gabriela Allona - legendarnego agenta izraelskiego wywiadu - jako szpiega i bezwzględnego egzekutora wszelkiego zła, jakiego dopuścili się wrogowie tego państwa. W 22 tomie Gabriel Allon jest już na emeryturze i swój czas spędza u boku rodziny w Wenecji, z żoną Chiarą i dwójką Tajemnicza śmierć szefa NKWD i prawej ręki Stalina - Stan Wiedzy. Historia. Jak zginął Beria? Tajemnicza śmierć szefa NKWD i prawej ręki Stalina. Stan Wiedzy. 1 kwietnia 2021. Ławrientij Beria urodził się 29 marca 1899 roku w Abhazji. Zasłynął jako bezwzględny działacz komunistyczny, szef NKWD oraz jeden z głównych wykonawców Data utworzenia: 6 sierpnia 2022, 11:20. Pojawił się kandydat na nowego szefa Agencji Wywiadu, a pozytywnie kandydaturę tę oceniła w piątek wieczorem sejmowa komisja do spraw służb Po wybuchu wojny przedostał się do Francji, gdzie pracował w Oddziale II Sztabu Naczelnego Wodza w Paryżu. Po upadku Francji organizował ewakuację polskich żołnierzy oraz wywiad na południu kraju. W latach 1941-1944 r. pełnił funkcję szefa Ekspozytury Oddziału II w Afryce Północnej z siedzibą w Algierze i przybrał pseudonim Rygor. Strona internetowa. Homeland – amerykański serial telewizyjny emitowany od 2 października 2011 do 26 kwietnia 2020 przez telewizję Showtime. Osadzony w konwencji thrillera psychologicznego, został zaadaptowany przez Howarda Gordona i Alexa Gansę na podstawie izraelskiego serialu Więźniowie wojny z 2010, stworzonego przez Gideona Raffa [1]. Prezydent Rosji Władimir Putin określił funkcjonariuszy wywiadu nielegalnego jako ludzi "wybranych" i "wyjątkowych". Jego słowa padły w reportażu o 95-leciu nielegalnego wywiadu Jej przewodniczącym został Roman Giertych, który wzywa szefa Agencji Wywiadu Zbigniewa Nowaka. Posłowie proszą go o pełną informację na temat domniemanych więzień CIA w Polsce. 7pYk. Bitwa o Charków była jedną z tych, które pokazują, że przewaga liczebna jednej ze stron wcale nie przesądza o wyniku. Wojska niemieckie chociaż były mniej liczne od wojsk radzieckich potrafiły stawić zacięty opór i odnosić sukcesy. Armia Czerwona poniosła nie tylko wielkie straty w ludziach i sprzęcie lecz utraciła bardzo cenną rzecz, książki z szyframi i kodami, które używał sowiecki wywiad . Przed wybuchem wojny Charków był jednym z głównych ośrodków kryptologicznych w Związku Sowieckim (oddziały radzieckie, które wycofywały się z rejonu Charkowa nie zdążyły zniszczyć ani ewakuować cennych informacji). Co prawda radzieckie depesze przydały się niemieckim wojskom dopiero pod koniec wojny lecz ich wielki czas miał nadejść dopiero po 1945 roku w czasach ,,zimnej wojny” gdy zostały przekazane wojskom państw zachodnich przez niemieckich specjalistów. Bitwę, a właściwie bitwy o Charków można nazwać dramatem w 3 aktach. Dramat ten był głównie udziałem wojsk sowieckich. Pierwszą bitwę o Charków wojska niemieckie i sowieckie stoczyły w roku 1941 gdy rozpoczęła się niemiecka inwazja na Związek Sowiecki. Pierwsza bitwa o Charków rozpoczęła się 20 października 1941 i trwała do 24 października. Siły obu stron były znaczne gdyż wojska niemieckie liczyły blisko 20 dywizji, a radzieckie ponad 20 dywizji. Niemieckie wojska zdołały w szybkim tempie opanować miasto. Rosjanie zdążyli jednak wykonać rozkaz Stalina odnośnie ewakuacji urządzeń przemysłowych w głąb Związku Radzieckiego. Uciekające wojska radzieckie zapomniały jednak o danych wywiadowczych, które bardzo szybko wpadły w niemieckie ręce. Co gorsza dla Rosjan dane wywiadowcze nie zostały prawie w ogóle zniszczone. Charków przed wybuchem wojny był uważany za jeden z najważniejszych ośrodków kryptologicznych w ZSRR. Za ten błąd ZSRR miał zapłacić dużo później. Straty radzieckie były ogromne, szacowane na co najmniej 200 tysięcy ludzi nie licząc sprzętu, który został zniszczony lub uszkodzony. Na kolejne działania w rejonie Charkowa trzeba było czekać do roku 1942 gdy wojska radzieckie na rozkaz Stalina miały odbić Charków. Charków 1942- druga odsłona tragedii wojsk sowieckich. W roku 1942 w wyniku zwycięstwa odniesionego pod Moskwą w grudniu 1941 roku Józef Stalin zaczął naciskać na radzieckich generałów oraz na radziecki sztab generalny by ruszyła nowa ofensywa w celu zniszczenia wojsk niemieckich. Generałowie musieli ustąpić choć proponowali taktykę defensywną mającą przynieść mniejsze sukcesy. Ta uległość wobec Stalina zdecydowała o kolejnej klęsce pod Charkowem. Na cele wojsk biorących udział w walkach o Charków został postawiony Siemion Timoszenko, człowiek który w roku 1941 bronił Charkowa z marnym skutkiem. Nikt wśród radzieckich dowódców nie mógł przewidzieć jaki będzie dramatyczny koniec ofensywy. Siły radzieckie przeznaczone do odbicia Charkowa wynosiły blisko 650 tyś żołnierzy, blisko tysiąc samolotów jak również ponad tysiąc czołgów oraz dział samobieżnych. Na przeciwko tej potędze stanęło ponad 600 tysięcy żołnierzy niemieckich plus czołgi samoloty i działa samobieżne. Siły obu stron były wyrównane. Operacja, która miała doprowadzić do odbicia Charkowa rozpoczęła się 12 maja 1942 roku od zmasowanego ataku wojsk radzieckich. W początkowych dniach ofensywa radziecka zaczęła przynosić sukcesy. Załamanie przyszło nagle. Wojska radzieckie zdołały wykonać wyłom w formacjach wojsk niemieckich jednak ten sukces został zmarnowany, co zauważyli niemieccy dowódcy. Wojska niemieckie zaczęły wzmacniać pozycje obronne, a po kilku dniach atakować wojska radzieckie. Efektem uporu Stalina i jego ludzi były gigantyczne straty wojsk radzieckich szacowane na co najmniej 200 tyś ludzi wziętych do niewoli! Blisko 50 tyś rannych i ponad 13 tyś zabitych. Do tego trzeba doliczyć istotne straty w sprzęcie i w zaopatrzeniu. A jak wyglądały straty wojsk niemieckich? W porównaniu do wielkich strat jakie armia niemiecka ponosiła na froncie wschodnim były niewielkie. Niemieckie armia straciła około 20 tysięcy ludzi. Akt 3- rok 1943- kolejny dramat wojsk sowieckich. W roku 1943 Armia Czerwona odniosła wielkie zwycięstwo nad wojskami niemieckimi pod Stalingradem. Radzieccy generałowie przedstawili Stalinowi kolejny plan ofensywy w rejonie Charkowa. Plan, który przewidywał zajęcie Charkowa i przystąpienie do wielkiej ofensywy na Ukrainie. Wszystko zdawało się przemawiać za tym, iż tym razem bitwa o Charków zostanie wygrana przez wojska radzieckie. Tym bardziej, że siły niemieckie przeznaczone do obrony Charkowa liczyły tylko około 70 tysięcy ludzi, a siły radzieckie ponad 300 tysięcy!. Radzieccy dowódcy zapomnieli jednak, że do Charkowa ściągano fanatycznie bijące się wojska Waffen SS, jednostki te walczyły z fanatycznym oddaniem i nie brały jeńców. Do tego radzieccy dowódcy zapomnieli o starej żołnierskiej zasadzie, która mówiła o tym, iż ,, Atakujący ponosi zawsze większe straty niż broniący się”. Wszystko miało się sprawdzić bardzo szybko. Ofensywa radziecka ruszyła 21 lutego 1943 roku, Miała potrwać do marca 1943 roku. Udało się co prawda odbić Charków lecz na krótko . Niemieckie wojska przeszły do ofensywy i odbiły miasto. Wojska niemieckie biły się bardzo dzielnie, a zwłaszcza wojska SS, które właśnie po bitwie o Charków dorobiły się przydomku ,,Pogotowia ratunkowego frontu wschodniego”. Dowodzenie całością sił niemieckich spoczęło na rękach najzdolniejszego z dowódców niemieckich. Zdobywcy Krymu i Sewastopola Feldmarszałku Erichu von Mansteinnie. Oprócz Mansteinna jednostkami niemieckimi dowodzili Paul Hauser ( jeden z najzdolniejszych dowódców Waffen SS), Hermann Hoth, oraz Eberchard von Mackesen. Dowódcy ci po raz kolejny doprowadzili do sukcesu wojska niemieckie, których morale podupadło po klęsce pod Stalingradem. Co więc straty sił niemieckich wyniosły niecałe 12 tysięcy ludzi, radzieckie blisko 50 tyś zabitych i ponad 40 tyś rannych! Niemieccy dowódcy doprowadzili również do ustabilizowania frontu wschodniego. Armia Radziecka musiała poczekać do bitwy pod Kurskiem by przejąć ponowną inicjatywę na froncie wschodnim. Jeśli zaś chodzi o dane z ośrodka kryptologicznego w Charkowie, niemieckie wojska wykorzystały je pod koniec działań wojennych. Richard Gehlen szef wywiadu „Obce Armie Wschód” potrafił dzięki wiedzy z szyfrów radzieckich uzyskać realny obraz sił radzieckich. Zarówno jego wiedza jak również wiedza jego ludzi nie wywarła wrażenia na władzach nazistowskich z Adolfem Hitlerem na czele. Innego zdania byli alianci zachodni. Gehlen doskonale wiedział jaką ,,kartą przetargową” dysponuje i wykorzystał ją w pełni. Poddał się wojskom amerykańskim i już na pierwszym przesłuchaniu wyjawił miejsce ukrycia cennych danych. Od 5 do 10 ciężarówek zawierało cenną wiedzę, którą amerykański wywiad wykorzystywał jeszcze długo po II wojnie światowej. Polecamy: Encyklopedia II wojny światowej Wielkie Bitwy i Kampanie SS Przestroga Historii Charków-Donbas 1943 Wielcy Dowódcy i ich bitwy Tajna Wojna Hitlera Richard Gehlen Sensacyjne Wspomnienia Szefa Wywiadu dodaj komentarz » Katalog - Tytuły Przeglądanie katalogu wg tytułów 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż Sensacyjne wspomnienia szefa wywiadu> Ostatnia>> . . WITAM NA MOJEJ AUKCJI ! . Reinhard Gehlen SENSACYJNE WSPOMNIENIA SZEFA WYWIADU ..Tłumaczył Stefan Zielicz Warszawski Dom Wydawniczy - Wydawnictwo ATENA .. . Spis treści WPROWADZENIE 3 ROZDZIAŁ I 9„Armie Obce - Wschód"Położenie w początkach kwietnia 1942. - Halder i Hitler - Wojenny potencjał ludzki Związku Radzieckiego - Potencjał gospodarczy Związku Radzieckiego- Moja współpraca z Canarisem - Martin Bormann - Przed stalingradzkątragedią - Oceny sytuacji - Operacja „Zitadelle". ROZDZIAŁ II 68Czynniki polityczne, militarne i psychologiczne, a wojnaPolityka, a kierowanie wojną - Generał Własow i jego idea - Rosyjskie formacje ochotnicze - Reakcja Hitlera - 20 lipca 44 - Czy wyprawa na Wschód była potrzebna? - Koniec ruchu własowskiego. ROZDZIAŁ III 88Katastrofa, niewola i nowy początekMeldunki u Hitlera - Moja dymisja - Rozważania pod koniec wojny - Zabez­pieczenie archiwów - Na hali Elendsalm - W niewoli - Lot do USA - „Gent-lemen's Agreement". ROZDZIAŁ IV 116„Organizacja Gehlena" Plany i początek działalności - Współpracownicy - Pierwsze źródła finansowania- Amerykański sztab łączriłkowy - Przeprowadzka do Pullach - Pierwszy kryzyszaufania - Opieka CIA - Adenauer i Globke - U przywódcy opozycji KurtaSchumachera - Urząd Ochrony Konstytucji i Urząd Blanka - Wojna koreańska. ROZDZIAŁ V 143Dzieje porażek i sukcesówSytuacja w Berlinie z punktu widzenia wywiadu - Sefton Delmer i prasa - Zgon Stalina - 17 czerwca 1953 r. - Wollweber i SSD - Casus Geyer - Porwanie mjr. Haase - Przypadek Hoehera - Radziecka „Biała Księga" - „Brutus" - Operacja „Stokrotka" - Operacja „Uran" - Profesor Kastner - Emil Bahr - Bilans. ROZDZIAŁ VI 162Przejście na służbę Republiki Federalnej Problemy przejęcia - Deputowany Bundestagu Erler i „Raport tygodniowy- Reorganizacja Centrali - Współpraca z MSZ - Kontakty z lokalnymi władza­mi landów - Włączenie do Urzędu Kanclerskiego - „Gremium mężów zaufania" ROZDZIAŁ VII 179Tajna służba wywiadowczaSun-Tsi o sztuce wojennej - Etyka służby wywiadowczej - Z dziejów tajnej służby wywiadowczej - Działalność i organizacja - Przykład CIA — Kwestia bezpieczeństwa - Służba wywiadu zagranicznego. ROZDZIAŁ VIII 195Pracownicy wywiaduNegatywny stereotyp szpiega - Mężowie zaufania i agenci - „Przejrzystość" wywiadu - Kryteria doboru - Pozyskiwanie danych i analizowanie - Funkc­jonariusze na stanowiskach kierowniczych - Przewodzenie ludziom. ROZDZIAŁ IX 210Dwanaście lat BND 1956-1968BND w akcji - Tragedia węgierska - Położenie na Bliskim Wschodzie - „Poko­jowe współistnienie" - Upadek Wollwebera - Kryzys berliński - Incydent z U-2- „Szara ręka" - Tragedia w Zatoce Świń - Casus Staszyński - Budowa muruw Berlinie - Sprawa Felfego - Afera „Spiegla" - Kryzys kubański - Początekwojny wietnamskiej - Usunięcie Chruszczowa - Chińska bomba jądrowa - Pró­ba przewrotu w Indonezji - Blitzkrieg Izraela - Przekazanie szefostwa generałowiWesselowi. ROZDZIAŁ X 254Polityka radziecka i ideologia komunistyczna Wiadomości i doświadczenia - Radziecka polityka mocarstwowa - Rola ideo­logii - Komunistyczna teoria i praktyka - Pojęcia i manipulacja pojęciami- „Postępowe metody" - Psychopolityka i „dezinformacja" ^..„Totalne roz­brojenie" i „walka o pokój". '" ~ POSŁOWIE TŁUMACZA CHRONOLOGIA ŻYCIA REINHARDA GEHLENA .. . ILOŚĆ STRON _______________ 280 STAN KSIĄŻKI _______________ DOBRY pieczątka ex libris FORMAT KSIĄŻKI _______________ 14 x 20 FOTO zamieszczę po 20 – tej Zapraszam na inne moje aukcje. NA ŻYCZENIE WYSTAWIAM RACHUNEK Towar wysyłam po wpłacie na konto Książka zostaje wysłana odpowiednio zabezpieczona Wysyłam na adres zarejestrowany w Allegro Nie sprzedaję przedmiotów za granicę Odbiór osobisty niemożliwy Komentarz kupującemu wystawiam jako drugi proszę doliczyć koszty transportu ZAPRASZAM DO LICYTACJI tanie książki wczytuję dane... Dedalus tanie książki Tanie książki Literatura piękna, popularna i faktu Biografie, wspomnienia Wspomnienia Szefa Wywiadu Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej ISBN: 9788389986962 EAN: 9788389986962 Wydawnictwo/Producent: Egros OpisSzczegółyOpinie Klientów Henryk Aleksander Trojańczyk (1907-1984) oficer artylerii Wojska Polskiego i wywiadu Armii Krajowej, nazwisko konspiracyjne Henryk Adamczyk", kryptonimy i pseudonimy:Bąk",Miecz",Pomocnik",Plenipotent",Logarytm",D-I",Akwizytor". Uczeń gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie i Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu, w 1929 r. promowany do stopnia ppor. służby stałej artylerii i przydzielony do 27 Pułku Artylerii Lekkiej we Włodzimierzu Wołyńskim. Książka Rok wydania: 2012 ISBN: 9788389986962 Ilość stron: 242 Oprawa: twarda Format: 170x240 Polecamy również... Klienci, którzy kupili prezentowaną pozycję wybrali również... "Chciałbym tu przerwać długie milczenie, by zerwać zasłonę tajemnicy - przestrzeganej troskliwie przez władze sowieckie - dającej klucz do rozwiązania jednej z największych zagadek naszego stulecia. Zagadkę tę stanowi rola, jaką grał w ostatnich latach wojny i później najbardziej zaufany człowiek Hitlera - Martin Bormann. Jako najwyżej postawiony informator i doradca Sowietów, Bormann działał na rzecz nieprzyjaciela już od chwili rozpoczęcia kampanii rosyjskiej." Ze "Wspomnień" Reinharda Gehlena

sensacyjne wspomnienia szefa wywiadu